Kto to wie
Słowa w wierszu zamknięte
żyją chwilę może dwie
lub mijają
bezpowrotnie
gdy nie czyta nikt
tylko autor je pamięta
historię powstawania
są jak rysa
wyżłobiona
ślad przeżytych dni
fotografią pamiętaną
która czasem budzi się
wracają słowa
wypowiedziane
i zamienią w wiersz
który żyje tylko chwilkę
albo dwie
...
Komentarze (24)
Piękna refleksja chyba każdego poety...myslę, że
zawsze ślad zostaje:) Pozdrawiam z podobnymi
rozterkami :)
Piękny wiersz, a ja myślę, że słowa zapisane w
wierszach żyją praktycznie wiecznie.
To prawdziwa sztuka by myśl pozostała dłużej.
Poezja się odradza a z nią szczerość pąki wypuściła
w wersach
Niektóre wiersze są tak mocne, lub piękne, że zostają
w świadomości czytelnika na dłużej.
Ładna refleksja. Z pewnością autor ma do każdego
wiersza sentyment i podchodzi do czytania wyjątkowo
osobiście.
Pozdrawiam.
Marek
Jeśli autor się długo męczył, bo chciał powiedzieć
ludziom coś bardzo ważnego, a oni tego nie czytają,
albo przeczytają i natychmiast zapomną - to zapewne
musi to być dla autora przygnębiające. Ja najczęściej
piszę bzdurki i po tygodniu już sam nie pamiętam, co
pisałem, więc tym bardziej mnie nie boli, jeśli ktoś
nie pamięta moich wierszyków.
Wielcy (poeci) - "kto to wie", czy nie mysleli
podobnie. Jednak do tej pory czyta sie ich i ceni i
bedzie nadal. No nie ? Dodalbym, ze wiersz jest
rowniez optymistyczny. Serdecznie pozdrawiam :)
Wiersz zyje jedynie za sprawą Czytelnika i autora -
nieidentycznie. Tylko tyle - na ile pozostaje w
swiadomości. Pozostawia jednak osad. Dlatego - w ten
sposob - po trszku - zmienia świat.
Pozdrawiam Soni:)