Kto wie?
U matki zmarszczone czoło
Widzi popioły posępne
I smugi pajęcze na nich
To było – co będzie dalej?
Tuli dzieci do piersi
Ojciec odszedł w nieznane
Tragiczny czas podróży
Jest – a co będzie dalej?
Kto wie - a może się zdarzy
Cud w miłości zrodzony
Doda jej siły za dwoje
I będzie ślad uwieczniony
* * * * * * * * * * * * * *
Żyjemy tuż obok siebie
Zjadamy się nawzajem
Różnimy się od zwierząt
Czy na pewno? – oto pytanie!
Komentarze (4)
Tak różnimy się i to bardzo dużo. Zwierzęta żyją
znacznie dużej na ziemi i mają większy dorobek jak
człowiek i z pewnością nas przeżyją - chociaż nie
pożrą,a ludzie sami siebie wykończą!
różnimy się od zwierząt to nie ulega wątpliwości, tyle
że zwierzęta są bardziej humanitarne od ludzi
Bardzo mądry wiersz...i różnimy się i nie...chyba tak
można dać odpowiedź na to pytanie...podoba mi się.
Chyba trochę różnimy się od zwierząt, bo one raczej
nie zostawiają swoich maleństw dopóki te nie staną na
nogi. Wierzę, że zdarzy się cud w miłości zrodzony i
doda Ci siły za dwoje.