"KTÓŻ TO WIE"
Akrostych
Ongiś nie istniały odbicia
któż to wie?! - brak metalu i rzeczułek
o kropelki w jaskiniach
istnienia walczyły - po próżnicy nie
szukały
pradawnego ducha w lustrach nie widziały
ryku duszy - epoki kamienia łupanego
ale ssały stalaktyty nawadniające ego
wilgotny chłód i przyczajone pająki
dudnienie kroków i cienie tańczące na
ścianach
a dzisiaj? -- dusza klęczy w niebogłosy.
Stary wiersz z szuflady-:)
autor
Piorónek zbójnicki
Dodano: 2018-07-06 01:07:28
Ten wiersz przeczytano 1110 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
Każda epoka ma swoje plusy i minusy, ciekawy
akrostych, a co do duszy nie każda klęczy na kolanach,
msz,
pozdrawiam i miłych snów życzę :)
Dzięki AMOR1988
Pozdrawiam również
Fajny wiersz pozdrawiam serdecznie;)
Mgiełka028 - dziękuję za wgląd.
Kurcze - nie nadążam z komentarzami, a co dopiero
wstawić kolejny wiersz!
Ale dziękuję! Pozdro
Bdb wiersz. Puentę zabieram ze sobą. Pozdrawiam :)
Zefir - dziękuję!
anna - coś w tym jest, jak to się mówi - jak cię
widzą, tak cię piszą-:)
Slawomir.Sad - Dziękuję!
Ewa Kocim - -:)) Cieszę cię-:) dzięki
anula -2 - Taka jakby, kolejna nakładka poprzedniego
M.N - Coś w tym jest! Pozdrawiam
mily - -:)) no jak to u spowiedzi -:)
Pozdrawiam
Dziadek Norbert - cieszę się, że treść zrozumiała. I
twoja wersja wydarzeń, jakby obecną jest-:) Mnie się
podoba!
Dzięki za wgląd i pozdrowienia!
DoroteK - dziękuję za wgląd , pozdrawiam!
zmegi - dzięki bardzo, pozdrawiam!
karmarg - dziękuję za wgląd i komentarz , pozdrawiam!
promienSlonca- no dziękuję za koment i wyczerpujący
wykład-:)
Pozdrawiam również!
Angel Boy - zgadza się, stara treśc. Jeśli jara, to
chyba dobrze, nie-:)
Dzięki i pozdrawiam!
BordoBlues - no cieszy mnie to-:)
Dzięki i pozdrawiam!
ująłeś mnie duszą klęczącą w niebogłosy. pozdrawiam
:):)
W dopisku jest, że stary wiersz, ale stary i tak jary
:) Pozdrawiam serdecznie +++
Witaj, podoba się wiersz.
.
W epoce kamienia łupanego, ludzie żyli w grupach, były
lepszymi warunkami do przetrwania, mieszkali w
jaskiniach, grotach, pieczarach i domach budowanych z
drewna, na wodzie.
Mieli rownież rozwinięte życie duchowe, co swiadczy o
znalezionych figurkach, rzeźbach, co świadczy o
poczuciu piękna ich twórców i potrzebie jego
zaspakajania.
Pozdrawiam serdecznie.:)
ciekawy akrostych a zakończenie bardzo dobre:-)
pozdrawiam
Świetne zakończenie w fajnym wierszu;)pozdrawiam
cieplutko;)
zakończenie, jak dla mnie, świetne
Dusza klęczy, dusza śpiewa
a większość z nas to olewa.
Mamona wszystkim rządzi skrycie,
decydując, jak wygląda nasze życie.
Fajny wiersz o nas samych.
Pozdrawiam. Miłego dnia :)
I kolana bolą ;)
Pozdrawiam :)
Czy dawniej czy też dzisiaj lęk przed nieznanym jest
wszechobecny (w epoce kamienia łupanego bano sie
wszystkiego, a dziś młodzi po za biedą nie boją się
niczego, a starzy wraz z wiekiem Boga jedynego)...
pozdrawiam +