Ku Chwale Ojczyzny
Jak gęsty mrok, gdzie wzrok sięgnie lęk
Półnagie ciała popiołem obsypane
Co jakiś czas detonacji jęk
rozrywa ręce w modlitwie składane
Wyryta ostrzem wrogiego bagnetu
Potęga nienawiści
W oczach obłęd, obsesja władzy
"Ku Chwale Ojczyzny"
Odwaga wielu przypłacona życiem
W lichym grobie ziemią obrzucona
W cmentarnym zapachu dymiących zniczy
Ukojenie zanzna dusza uwolniona
autor
Art
Dodano: 2012-03-24 01:05:37
Ten wiersz przeczytano 803 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
śmierć jest śmiercią, inni za ojczyznę giną a inni ją
zaprzedają-więc czy warto?
To na ich popiołach politycy budują władzę
No jeśli "ku chwale Ojczyzny" jest biletem na tamtą
dobrą stronę, to pewnie tak jest i oby.