ku nie-pamięci
...gdy się zastanowić... to można z każdej strony pisać sercem o dziejach walk o Niepodległość -
krwawe dzieje zanim przyszła wolność
ślad zostawił w sercach osób mi bliskich
zawierucha walk o sprawę Polską
kir zdobi niejeden rodzinny portret
ziemia nasza straciła wiele istnień niebo
gości
płaczą do dziś okryte żalem serca matek
dzieci broniły ojczyzny legły ścięte kwiaty
nie zaznając radosnej młodości - wszystko
dla nas
dla naszej teraźniejszości zimna płyta i
znicz
dla naszego bezpieczeństwa bohaterom część
wdzięczność chwila modlitwy
"pójdziemy razem do zwycięstwa" ramię w
ramię"
szli - by powstała z klęczek moja ojczyzna
moja Polska
Niepodległa - cóż ja mogę dzisiaj -
milczeniem ust
porywem serca uczcić fakt
moje dzieci mój dom zawdzięcza więcej niż
ktokolwiek
mógłby dać - pamięci poległych szacunek dla
żołnierza
trzepocze biało-czerwona gwiazda dróg bym
mogła iść
bez lęku ku przyszłości
Bóg Chwała Ojczyzna wierność państwu
słyszysz muzykę Hymnu w sercu przeszłość
przyszłość
razem idzie z bratem brat świętując Czas
Niepodległości
nigdy więcej WOJNY niepotrzebnych łez i
strat DOŚC
nuci dusza "żeby Polska żeby Polska była
Polska"
Komentarze (2)
Oj Polsko, Polsko, Ojczyzno moja miła,
tyle cierpiałaś, za wolnością tęskniłaś,
dlaczego rozum Ci nadal szwankuje,
ponownie smutny obraz nam się rysuje...
Bardzo ładny wiersz. Pozdrawiam. Miłego dnia :)
Piękny wiersz, jak na razie nie zauważony, pozdrawiam
serdecznie :)