ku niej (I)
scena pierwsza
Ku Tobie idę
krok za krokiem w przeszłość przebrzydłą
otumaniony zapachem który już
przebrzmiał
i muzyką ucichłą pod stopami
Padam przed Tobą
jak niewolnik , jak czciciel nowej wiary
jak człowiek który znalazł Boga
upadek rani kolana
krwawym śladem zmierzam ku Tobie
Pełznę samotnie
do światła i do siły niezwykłej
czerwień pręży sie podemna
oddech zanika
Ku Tobie
z krwia , z poddaniem
z nabożnym uwielbieniu
Ku Tobie kobieto .....
kurtyna opada
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.