Ku pamięci
Dla moich sympatycznych koleżanek Inez i Yoany. Dzięki za miłe chwilę spędzone wspólnie na pielgrzymce.
Los po raz koleiny zetknął nas.
I sprawił że znów dobry humor mam.
Choć minął rok, nic się nie zmieniło.
Nasza przyjaźń dalej się rozwija.
Z roku na rok coraz bardziej dojrzewa.
I staje się coraz piękniejsza.
Aż pewnego dnia...
Zakwitnie pełnym blaskiem.
Tak przynajmniej mi wydaje się.
Dla nas po prostu zatrzymał się czas.
Nasza przyjaźń w najlepsze trwa.
A my cieszymy się tym.
I piszemy nową historię.
Która zapiszemy w naszych sercach...
Jako największy skarb.
A otworzymy je...
Gdy spotkania przyjdzie czas.
Komentarze (5)
Nio super :) Jeszcze czekają Cię dwa ostanie ;] A
tytuł zainspirowany na pielgrzymce oczywiście ;)
masz szczęście że dotrzymałeś słowa :) bo jak nie to
wiesz co by było ;) to teraz czekamy na oddzielne
wiersze hehe :):):):) paaa :):)
...przyjaźń to skarb,niewielu może się pochwalić taką
jak opisujesz.Wiersz spodobał mi się, ciepłem
ujął....wdzięczność to wspaniała cecha ....:>
Szczerych przyjaciółek nigdy nie za wiele. Ładny
wiersz o ciekawej treści.
dobrze jest dziękować za przyjaźń...szczególnie za tak
trwałą...poróżnioną czasem