Ku tobie biegnę

Łączność duchowa jest skarbem

Gdy czytam Twoje słowa które płyną jedwabna wstęgą
a ja trzymam jej koniuszek w błękicie
to sobie myślę, czy jawa , czy śni mi się

Mam wtedy wrażenie jakbym stał miedzy konarami jabłoni i
wybierał z pośród nich tylko te o szlachetnej woni
Każde twoje słowo pachnie soczystym owocem ukrytym w sianie
wyjmuje je do ust przykładam, uczuciu oddać nie jestem w stanie

Szuflada gdzie schowane są twoje owoce rozsiewają aromaty
są tak silne jakby wystrzeliwane były ku mnie z armaty
Łapię je w dłonie i przytulam całym sobą do siebie
Wtedy wiem ,ze jestem między obłokami w niebie

Po bezdrożach samotnie prowadzę ciche z tobą rozmowy
słowa łączą się wzajem i przytulają się nasze głowy
Zapach twoich włosów mnie całkowicie rozbraja
Śpiewam w sobie miłosne pieśni wiosennego maja

Wyznajemy sobie w tej be zdrożnej samotności przyrzeczenia
Ze poza naszą miłosną przyjaźnią nic innego już nie ma
Jest tylko wstęga delikatna z muślinu w zielonej barwie
zieleń, oznacza wiosenną miłość tak naprawdę

Życie nas splotło w pięknym kwiatowym wianku
pachniemy miłosnym uczuciem w każdym dniu poranku
Jesteś ukochana dziewczyno daleko za niebieską wodą jeziora
Czas mi do ciebie śpieszyć , już tego jest pora
Biegnąc będę do ciebie po jedwabnej wstędze
Zacznę jak najprędzej
Biegnę.

Autor:slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2014-03-04 Dodano: 2014-03-04 07:21:08

Ten wiersz przeczytano 690 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie