kufer prababki

Stary kufer na poddaszu stoi zapomniany
Zaplątany w pajęczyny kurzem przysypany

A w tym kufrze są wspomnienia z romantycznej półki
O intrygach o miłości o czasach rozłąki

Przesypana naftaliną, ale jeszcze cała
Stara suknia aksamitna ręcznie haftowana

Ta co kibić jakiejś damy ściśle opinała
I co pana z wąsem suma mocno pokochała

Inna suknia, muślinowa, zdobna w strusie pióra
Ta z wachlarzem szylkretowym tańczyła mazura

A na raucie u hrabiego ta jedwabna była
I w woalce twarz schowała. Och! Za dużo wypiła!

W pojedynku brała udział ta pyszna bordowa
Gdy ten fircyk z wielkim nosem Leona mordował

A ta szara ta wełniana na rozstajach stała
I miłego Seweryna krzyżem pożegnała

Jedwabne pończoszki, batystowe chusteczki
Sobolowe mufki, koronkowe haleczki

Szeleszczą jedwabie, szumią pawie pióra
Zapachniały perfumy - kufer przeszłość schował

autor

Marianna 2

Napisany: 2016-09-23 Dodano: 2016-09-23 12:58:10

Ten wiersz przeczytano 868 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Obyczaje

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie