Kukułka kukała.

Gdzieś pod koniec kwietnia kukułka kukała,
Baba po kieszeniach grosików szukała,
Szczęśliwa ogromnie, że grosiki miała,
Przez rok cały będzie gotówką szastała.

Wierzy bezkrytycznie, gdy kukułka kuka
Grosik masz w kieszeni, szczęście ciebie szuka.
Pieniędzy nie zbraknie na te ciężkie czasy,
Pan Bóg będzie czuwał, starczy na frykasy.

Stary pal samochód, pożyczkę weźmiemy,
Meble pokupimy i się odziejemy,
Komputer dla dzieci, telewizor duży,
Bo ta wieczna bieda wcale mi nie służy.
Stary się nie śmieje, to wcale nie żarty.
Czyś ty zwariowała? Skąd weźmiesz na raty?
Już kluczami ciska i klnie jak cholera,
Widzi komornika jak wszystko zabiera.

Baba już w podskokach tłumaczy nieśmiała,
Kukułka kukała, gdy pieniądze miała.
Wszakże od stuleci wszyscy to już wiedzą,
Gdy pieniądz okuka, tacy już nie biedzą.

Stara lamentuje Boga przyzywając
Stary się nie zgadza, głupią wyśmiewając.
Jak to się skończyło dopisz tu swój wątek
Wróżbą wierzą jedni, inni zaś w rozsądek.

autor

stary

Napisany: 2006-05-04 Dodano: 2006-07-02 12:35:44

Ten wiersz przeczytano 1361 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie