Kurka!

Mojaś Ty moja radocho życia!

Kurka!

Kurka grzebie, przy niej kogut nastroszony
Przy swoim haremie dumny zadowolony.
Nie dziwota oprócz piór nastroszonych mizerota.
Przeważnie w przyrodzie tak się dzieje
Jedno pracuje, drugie potomstwo nadzoruje.
Różnica taka, nie porównuj do siebie ptaka, zwierzaka.
Między ludźmi ostatnio tak się też dzieje
Ona pracuje, On na zasiłku piwku szaleje
Ona dom utrzymuje, w pracy zawodowej haruje.
Więc co się stało, że porządek się odwrócił.
Nasi dziadowie ojcowie za honor dom utrzymać mieli
Ciężko pracowali, przez co uznanie rodziny posiadali
Dzisiaj ni to i owo nic z męskości nie pozostało.
W rodzinach coraz częściej mało, mało, mało.
I tak to się stało.

Zbyszek.

autor

Zbigniew

Napisany: 2013-02-28 Dodano: 2013-02-28 07:09:42

Ten wiersz przeczytano 1603 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Obyczaje Okazje Dzień Dziadka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie