Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Kwiat

Nie sądziłam, że kiedyś uwierzę,
w to że ludzie mogą więdnąć.
I niczym kwiat bez swej wody i słońca,
schylać się coraz bliżej ziemi.

I osłabieni w swej zwiędłej formie,
poddawać się będą wiatru.
A ten je smaga z każdej strony.
Im dłużej patrzę, tym myślę że mocniej.

Przechodzą ogrodnicy, lecz już bez nadziei.
Sensu nie ma lać wody,
sensu nie ma troski wkładać.
A przecież tak nie wiele trzeba,
by znów mógł zakwitnąć,
by uśmiech na twarzy dawać.

Lecz więdnie i żółknie,
na oczach wszystkich ludzi,
lecz nikt nie widzi, nikt nie widzi.

autor

Faia

Dodano: 2009-11-22 00:35:00
Ten wiersz przeczytano 645 razy
Oddanych głosów: 5
Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Samotność
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (3)

liguana liguana

bardzo dobry wiersz- daje do myślenia

Czatinka Czatinka

kobieta i kwiat wymagają troski , inaczej więdną ,
smutny lecz mądry wiersz ...

Atena Atena

człowiek niczym kwiat nie podlewany codzienną
czułością, miłością, delikatnością...więdnie w
ogrodzie smutku rosząc kolejne łzy....bardzo ładne
porównanie w wierszu...pozdrawiam...

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »