Kwiat paproci
Odkąd pewnej, letniej nocy
odnalazłam kwiat paproci
wciąż przychodzi rozmarzeniem
rozkochane twe spojrzenie
Widziałam w nim świat uroczy
Twoje uśmiechnięte oczy
namiętnie w swoim błękicie
kodowały me odbicie
Czar tej nocy nie odchodzi
nawet jasnym dniem przychodzi
kwiat paproci się rozwija
łza tęsknoty mej, mu sprzyja
Może zwabi rój motyli
będą strzegły szczęścia chwili
co trwa we mnie rozmarzeniem
obudzona twym spojrzeniem.
autor
zofia
Dodano: 2009-08-07 05:49:46
Ten wiersz przeczytano 1724 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
Podoba mi sie, super!
Słodki wiersz, tak jak marzenie o kwiecie paproci...
A jednak kwiat paproci istnieje. Nie tyle w lesie, ile
w duszach szczęśliwie zakochanych.
bardzo romantycznie...pozdrawiam i dziękuję za
odwiedzinki
Chyba Cie zaproszę do ciemnego lasu, na szukanie
kwiatu paproci.
bardzo romantycznie....wiersz dobry w odbiorze
Widzieć miłość w spojrzeniu, to bardzo wiele, ale
gdzieś w tle słychać tęsknotę za słowami.
Nieosiągalny ten kwiat paproci, jak zresztą i marzenia
każdego z nas...
Wiersz znakomity lirycznym klimatem i swoistą nutką
melancholii.Choć nie ukrywam, jest w nim jakiś smutek
i niesłyszalna łza, która ngdzieś tam sobie wolno
spływa...
Romantyczny kwiat, zalotny wiersz....dojrzałe uczucie.
Czarujący wiersz o niezwykłym kwiecie.
I co się z Zosią dzieje gdy odnalazła kwiat paproci?
Ona wciąz marzy i czeka...
Wiadomo że raz do roku w noc Świętego Jana zakwita
paproć, a kto zdobędzie jej kwiat zapewni sobie
szczęście...
romantyczny ...ładny wątek z kwiatem paproci nadaje
wierszowi baśniowy klimat
pięknie ,zwiewnie i romantycznie -pozdrawiam
hmm...znalazłaś szczęście nic dziwnego ,że nie możesz
zapomnieć,ładny liryczny wiersz o tęsknotach i
pragnieniach