Kwiat uwielbienia

Włożyłeś mi w serce kwiat uwielbienia,
rozgrzałeś duszę namiętności żarem,
to w nim miał wzrastać ciepłem karmiony,
bym wolna się stała od wszelkiego zwątpienia,
bym odnalazła tę jedną wśród prawd wszystkich,
że dla mnie od Ciebie sam stałeś się darem.

Wyrwałeś mi z serca uwielbienia kwiat,
co było spełnieniem, nicością się stało,
nie nadszedł zmierzch jeszcze, a mnie mrok już spowił,
zabijasz powoli, okrutnie niczym kat,
już z osamotnienia nie wypłynę głębi,
lecz Ciebie do mnie parę kropel się przelało.

Odtąd część mnie w Tobie i we mnie część Ciebie,
na moim sercu zostałeś wyrzeźbiony,
nagły podmuch wiatru i płomień świecy zgasł,
w cieniu snów upadłych nadzieję swą pogrzebię,
związana z Tobą kwiatem uwielbienia,
choć nie Ty jesteś mi przeznaczony.

autor

i.g.

Dodano: 2008-03-23 10:53:12

Ten wiersz przeczytano 542 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie