Kwiaty
Wysoko,
w górach
w gąszczu ukryta,
leśna polanka,
białym kwieciem spowita
......jak kobiercem
.na niej
Zawilec rozkwita.
Dotykam drobniutkich
kwiatów, co drżą
pod mą ręka.
Oczu nasycić
nie mogę tym pięknem.
Wszystko bieli się
wkoło,
Ukradkiem zrywam pęczek.
W domu
W wazonik je stawiam.
By radowały me serce.
E.P.
9.04.2015..Laudenbach, Baden-Wurttemberg,
Germany
autor
Polisia
Dodano: 2015-04-23 07:51:59
Ten wiersz przeczytano 796 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Ładnie i obrazowo,
a krzemanki rady są w cenie.
Pozdrawiam serdecznie.
Miłego dnia życzę:)
P.S Przy ewentualnej zmianie,wchodzi się ponownie w
edycję tekstu - edytuj wiersz,nie tracąc głosów i
komentarzy.
Bardzo ładny obrazek.Pozdrawiam:)
Sielski obrazek, gdyby tak mozna zabrac do domu
wszystko co nas raduje. Pozdrawiam serdecznie.
Krzemianka ..bardzo dziekuje za sugestie zmiany
poczynię na pewno ...Stell-Jagoda ....dziekuje
...pozdrawiam obie Panie słonecznie
Ładnie ujęte. Wiersz potrafi rozbudzić wyobraźnię
czytelnika. Miło było przeczytać:) Pozdrawiam:)
Ladnie:) Skorzystalabym i to natychmiast:)) z rad
krzemanki i od siebie dodam, ze pozbylabym sie
archaizmow, ktore nie brzmia najlepiej.
Pozdrawiam wiosennie, Polisiu ;)
Ładny obrazek. Myślę, że ten fragment:
"......jak kobiercem
.na niej
Zawilec rozkwita."
lepiej by wyglądał w takiej postaci
"jak kobiercem.
Na niej
zawilec rozkwita."
Gdyby wiersz był mój zmieniłabym nieco zakończenie z
"W domu
wstawiam do wazonu,
by radowały serce."
lub inaczej.
Miłego dnia.
Mnie się podoba :) Pozdrawiam.