Kwiaty jesieni
Ich małe główki w dźwiękiem ku słońcu
twarze wychylają
Pragną być podobnymi które piękno
rozsiewają w maju
Zerwałem ich bukiet, w dłoni niosę i słońcu
pokazuje
Jesienne kwiaty, czarowne, w nich cząstki
lata się czuje
Są białe , liliowe i czerwone nasiona z
nieznanego krzaku
Wkładam w nie słowa – przesyłam z pod
przyjaznego znaku
Do wiązki jesieni dołączam ,mimo ze do
tego piękna ja nie pasuję
Posłałem widzisz to – jak ja swym wyglądem
ten obraz psuję
Cóż czynić skoro natura dała i przez lata
nie poprawiała
Zostałem z tą twarzą – zmuszony chodzę z
nią przez całe lata
By moje jesienne pozdrowienia miały posmak
ciepłej jesieni
Patrz tylko na bukiet, mimo uśmiechu ,on
się z tą gębą nie zmieni
Autor:slonzok
Bolesław Zaja
Komentarze (5)
Dużo ciepła u Ciebie imienniku
Kwiaty zawsze piekne, tak jak usmiech czlowieka.
Piękne te kwiaty jesieni,taki cieplutki
wiersz.Pozdrawiam
Witam Bolesławie. Tak, jak pisze Basia u Ciebie
cieplutko i piękna przyroda. Pozdrawiam serdecznie
U Ciebie zawsze ciepło, romantycznie, kwiatowo! widzę,
że wszystkie piękne kolory jesieni w Twoich obrazowych
wierszach i to ogromne serce otwarte dla wszystkiego
co żyje!
Pozdrawiam Cię Bolku! miłej niedzieli:)