Kwiaty jesieni
Huk i krzyk - to gdzieś codzienność
Krwawe łzy - nic nowego
Pada deszcz - są to ludzkie łzy
Oczy spokojne - to tylko złudzenie
Kilka chwil - dla kogoś całe życie
Jeden człowiek tak wiele zmienia
Na jednym ziemi metrze
Serce dobre i wrażliwe -
Tuż obok niczym kamień i jakoby ślepe
Jak może się zmieścić?
A jednak trwa ...
autor
Sindi
Dodano: 2018-04-05 20:52:46
Ten wiersz przeczytano 922 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
ok.
Smutno... pozdrawiam cieplutko:)
Dramatyczny refleksyjny życiowy przekaz.
Pozdrawiam:)
Marek
bo jesień życia jest smutna
hmmmm
Ingerujący życiowy wiersz;)
Wzruszająco o codzienności, gdzie wrażliwość i
oziębłość muszą się zwalczać nieustannie.
Pozdrawiam ciepło :)