KWIATY RADOŚCIĄ ŻYCIA
,, Kwiaty są wysłańcami Boga z innego, doskonałego świata ,, / Zenta Maurina /
W raju dobrze było, lecz Adam i Ewa,
zapragnęli jabłka z najlepszego drzewa.
Stwórca się rozgniewał, że go nie
słuchali,
zostali wygnani, zniknęli w oddali.
Bóg pomyślał chwilę - szkoda mi tych
ludzi,
bo przez całe życie muszą się natrudzić.
Kwiatami osłodzę im wszystkie trudności,
aby choć przez chwilę zaznali radości.
Idzie Adam z Ewą, o kamień się potknął,
to go rozzłościło, już miał zakląć
głośno.
Wtedy spod kamienia wyjrzała stokrotka,
taka kolorowa, lepszej nie mógł spotkać.
Nachylił się nad nią i zerwał nieśmiało,
,, Popatrz droga Ewo, szczęście nas
spotkało,
jak pięknie wygląda, aż płonę z radości.
Przyjmij ją ode mnie jako znak miłości
,,.
Tak przez wieki całe kwiaty są lubiane,
uśmiech jest na twarzach kiedy są
wręczane.
Bóg przewidział wszystko - by nie było
smutku,
kazał im rozkwitać w polu i ogródku.
Jan Siuda
najdusia
Komentarze (16)
Janku -stokrotne dzięki za ten miły wiersz.
pozdrawiam
Janku pełen radości i zapachu Twój wiersz - pozdrawiam
Pięknie...dobrze że są kwiaty, niosą pociechę oczom.
Pozdrawiam:)
piękny wiersz uwielbiam polne kwiaty
pozdrawiam serdecznie.
przepiękna przypowieść ...już wiem czemu nas cieszy
nawet najmniejszy kwiatek .....
dzięki za tak piękny wiersz na niedzielę radości ;-)
pozdrawiam serdecznie
Ładnie. Miłej niedzieli.
Sto krotka przypowieść o kwiatku polnym. Przyjemnie
się czyta i jest do czego wzdychać :)
Jędrula - masz rację! Bóg zabronił im jeść owocu z
drzewa zakazanego.
W obiegowej tradycji mówimy, że to było jabłko. Nawet
tak jest na wszystkich wizerunkach raju i pierwszych
rodziców. Chyba to nie jest aż tak istotne?
Pozdrawiam.
Taka korekta, w Piśmie Świętym napisane jest o owocu .
Nie jest określone jaki to był, np. jabłko
Takie lubię - szczere :)
Taka biblijno - wiosenna przypowieść :)
Przeczytałam z przyjemnością :)
:-) :-) :-) bardzo milutki:-) . Miłego Janie
Ciekawy wątek biblijny z kwiatami w roli głównej,które
zawsze są mile widziane,bo chyba żadna kobieta nie
jest w stanie się im oprzeć,a stokrotki mają wile
uroku.
Pozdrawiam serdecznie:)
Janku, tak delikatny w swojej wymowie jest Twój
wiersz, że tylko czytać i czytać.
Wspaniały także, dla dzieci:):):)
Pozdrawiam kwieciście:):):)
Uwielbiam stokrotki:)
ciekawy pomysł na wiersz, kwiaty upiększają nam życie