labirynt

mieć nadzieję, to jak skrzydła mieć anioła
byc Feniksem co odradza sie i kona
okiem Boga co kieruje przeznaczeniem
słońcem, które skraca smutku cienie

wierzyć, to być wiatrem dla żeglarza
i fortuną, która szczęścia nam przysparza
cienką nitką w labiryncie Tezeusza
pojednaniem, które skały wzrusza

marzyć, to wytrwałość mieć pielgrzyma
byc lawiną, której nic już nie zatrzyma
światłem jasnym i kolorem dla malarza
i modlitwą, którą nocą ktoś powtarza


lecz czasami przyjdzie taka chwila
jakies zdanie powiedziane mimochodem
i w sekundzie mija cała twoja siła
ból ze strachem dopadają cie spowrotem

znów nie wierzysz i nie czekasz, nie potrafisz
anioł w kłębek zwinął nitkę Tezeusza
tylko smutek w oczach masz Ariadny
w labiryncie się zgubiła twoja dusza

autor

Morfula

Dodano: 2006-05-05 08:39:50

Ten wiersz przeczytano 562 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie