LABIRYNT WSPOMNIEŃ
szukaj myśli na dnie ciszy
spójrz w gwiazd oblicze
gdy bedziesz blisko zrozumiesz
serce kłamca bezlitośnie kocha
wzdycha spada w otchłań miłości
z żebraka króla uczynić potrafi
budzi do życia i je roznieca
taka ulotna jak błysk pioruna
jest twoim przeznaczeniem
moje spojrzenie jak wąż boa
obudź się ze snu ugaś pragnienie
schroń naszą miłość głęboko
nadchodzisz kocim krokiem cicho
okrywasz oddechem pieszcząc
splecione ręce są przystanią
myśli szalone czuje żar doznań.
Komentarze (34)
pięknie!
pozdrawiam serdecznie :)
Zapraszam gorąco poetkę Magnolię do przeczytania
parafrazy inwokacji do „Pana Tadeusza” :)
Bardzo obrazowy, sugestywny wiersz, czytelnikom się
podoba i słusznie :) Pozdrawiam serdecznie +++
Z labiryntu ciała kobiety aż nie chce się szukać
wyjścia. :)
Pozdrawiam z uszanowaniem.
Dobrze mieć taki labirynt wspomnień?
MAGNOLIA, z wielką czułością i delikatnością jak na
kobietę wrażliwą stworzyłaś ten erotyk:)
Pozdrawiam Ciebie jak zawsze serdecznie i z
uśmiechem, Ola:)
Fajny subtelny erotyk no i podoba mi się;)pozdrawiam
cieplutko;)
Bardzooo się podoba Subletny erotyk Pozdrawiam
serdecznie :)
żar doznań... co za zmysłowy wstęp do więcej
Zachwycający erotyk, pozdrawiam :)
W labiryncie wspomnień gubią się marzenia, płonące
wciąż w duszy wśród iskier pragnienia... bardzo dobry
, subtelny erotyk, pozdrawiam serdecznie
...wzdychanie i otchłsń zatracenia w erotycznym
uniesieniu...nie jeden zaznał w tej materii zatracenia
samego siebie...podziwiam delikatność i wymowę...
pozdrawiam serdecznie
Wiersz trafia do mnie.
Ladnie, subtelnie.
Pozdrawiam:)
Subtelność w tej tematyce jest bardzo cenna. Jest
piękno a nie ma niesmaku.
Pozdrawiam pa :)
Wspaniały Eroty,serdeczności :) MAGNOLIO kochanie czy
czytałaś "Zaproszenie na Śląsk ?" co Ty na to... :)