(łagodzisz moje niepokoje)

łagodzisz moje niepokoje- odległość między spojrzeniem
a słowem przecina profil nosa. jestem z tobą, gwiazdy
znikają w tłumie- nieuniknione świty szybkim krokiem
wchłaniają niewyspanie.

w kolorze oranżu przywieram do odprężeń. wędrówka
twoich ud podcina bieg wilgoci. zetknięcie ciał powoli
tężeje- perspektywa zawstydzenia poszła malować ściany.
pory roku zasuszyłeś na strunach tęczówek.

zaczepianie rąk o sprężysty wszechświat, cieszy mnie-
nawet wulgarnie. wciąż grzejesz swoje miejsce na
słodkim, trochę cierpkim kontynencie.

rozlałeś się szeroko. miłość wylizała opuszki, przybyła
z kolejnym stanem gotowości.

autor

Izabela0906

Dodano: 2009-07-20 15:36:00

Ten wiersz przeczytano 579 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie