Łąka
U podnóża ciemnego boru
przewiązana błękitną wstęgą,
leży niezwykła kraina.
Wpromieniach
budzącego się słonka
mieni się
jedwabna nić
zawieszona na
zielonym kobiercu.
Śnieżnobiałe,złociste i
soczyście pomarańczowe motylki
radośnie tańczą.
Unoszone delikatnym wietrzykiem
faluje morze
cytrynowych,różanych,
niebieskich kwiatuszków.
na ich rumianych
twarzyczkach połyskują
łzy radości.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.