Łąka..

Kroplista rosa dawno już sie rozstała


Z romantyczną barwą zieleni trawy pachnącej


Która sama w słońcu się malowała
Przy cienistym stawie


przy grobli biegnącej

Wokół stawu,po którym kaczki

harcujac budziły śpiąca wodę


Mieczyki...jaskry...chortensje...fiolki

Będąc delikatną suknią swojej pani

zdobywają tu uśmiech dla martwej

twarzy

I kazdy zimne serce smiertelnie rani

Kołysząc się na wietrze


Błyszcząc pieknością

Jak dziewczyna spalona przez

gorące słońce

Z wielkim spokojem walczyły z duszy
ciemnoscią

Spychając intruza za krainy końca...

autor

Bystrooka

Dodano: 2006-07-19 00:38:26

Ten wiersz przeczytano 655 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Biały Klimat Radosny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie