Las
Nic nie czuję, nic nie boli
wokół cisza.
Piękno emanuje z lasu,
który mnie otacza.
Nie ma dźwięków,
które rozpraszały by ten stan.
Czasem tylko jakaś wiewiórka
lub ptak wśród liści daje znak.
On też jest mieszkańcem
tego błogostanu.
Zielona łąka skąpana w deszczu
czaruje pięknem.
Dziękuję Bogu, że tu jestem.
Czas płynie wolno w tym miejscu
zadumy nad wszechświatem i
wszystko co dobre kiedyś minie.
Znajdę się znów w betonowej dżungli,
będę tęsknić za miejscem ciszy,
za lasem oazą spokoju.
Komentarze (9)
Piękna ta przyroda:)pozdrawiam serdecznie:)
Śliczny, przyrodniczy wiersz pozdrawiam serdecznie;)
Rozmarzasz czytelnika. Ładny obraz przyrody, który
rzeczywiście potrafi radować serce.
Pozdrawiam:)
Bardzo lubię las jego ciszę i muzykę Las wycisza daje
siłę i pogodę ducha
W młodosci zmykałam do lasu z książką pod pachą
siadałam w zaciszu i czytałam Nikt mi nie przeszkadzał
Pozdrawiam serdecznie życząc miłej niedzieli :)
Też mam taką oazę i jak tylko mogę do niej uciekam :)
Podoba mi się
Pozdrawiam ciepło :*)
Bliskość natury wycisza i uspokaja.
Fajny wiersz.
Pozdrawiam:)
Bardzo na tak, pozdrawiam
Bardzo ładnie wyrażona tęsknota za
pięknem natury.
Miłego dnia.
podoba mi się pozdrawiam