Las
W obudzonym lesie- roztańczone drzewa;
Na gałązce wierzby-słowik cudnie śpiewa,
świerszcze gdzieś tu w trawie
grają swe melodie,
a świetliki przy zabawie płoną jak
pochodnie.
Wzeszło rankiem słońce
nad leśną gęstwiną,
głosy tego życia lekko sobie płyną
ogarniają teraz radością świat cały
Choć tak wielki jest dla ludzi, to dla
słońca - taki mały...
autor
Malowane słowami
Dodano: 2020-04-05 13:18:34
Ten wiersz przeczytano 1041 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Fajny wierszyk.W sam raz do budzącej się wiosny:)i
gorąco pozdrawiam
Wiosna słońce mocniej grzeje budzi do życia przyrodę
- ładnie radośnie w tym lesie :-)
pozdrawiam
Dla słońca jest jedynie małą plamką,
plamką zieleni dla której warto świecić; bo chociaż
jest płucami dla ludzkości, to ludzkość zapomniała o
tym, ile dobra w sobie mieści.
------
Widzę, że od niedawna jesteś tu - witaj na portalu.
Artystyczna dusza dobrze się porusza.
Cudowny wiosenny wiersz...pozdrawiam serdecznie.
Dziękuję za miłe i ciepłe komentarze pozdrawiam
serdecznie
Witaj
Słowem także można malować, a obraz odbieramy wtedy
swoją wyobraźnią. W Twoim wierszu dostrzegam obraz
cichego letniego poranka, słyszę
śpiew słowika w przybrzeżnych wiklinach. Takie właśnie
obrazy są, szczególnie w tym trudnym czasie, potrzebne
dla poprawy nastroju.
Serdecznie Cię pozdrawiam.
Cudny obrazek :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Cudny obrazek :)
Pozdrawiam serdecznie :)