LAS ZYCIA

...i potykamy się, i wstajemy...to swój urok jakiś
ma... pozdrawiam:)

a wiele zależy od nas samych...

ciekawie, a to niedokończone... hmm... pozostawia
niedopowiedzenia ("Wchodzisz w drogę" myślę, że
powinno być raczej "Wchodzisz na drogę") pozdrawiam
:-)

Atutem wiersza jest jego sfera
intelektualno-refleksyjna. Myślę, że poprawne użycie
interpunkcji, skoro jest i dbałość o znaki
diakrytyczne, również wniosłoby wartość dodaną do
atutów. Krótką formę zaimka „swojej”,
czyli „swej”, w poezji można użyć, choć
zgodnie z gramatyką poprawna jest forma pierwsza, więc
gdy nie ma wymogu sylabiczności wersów jak w wierszu
nieregularnym, to lepiej myślę stosować formę
gramatyczną. Pozdrawiam :)

Wracałam tu kilka razy,wiersz obrazowy i klimatyczny,
odbiór, ciut psuje mi bardzo blisko występujące słowa
"droga" i "dukt",ale to tylko moje obrazowe
widzenie,pozdrawiam serdecznie

Sztuka życia: móc zaspokoić głód zachowując apetyt.

Zawsze wybieram trudną ścieżkę :)

Za takie życzenia serdecznie dziękuję, na tej dróżce
jest wszystko co potrzebuję...powodzenia

jak pięknie napisane! Dokonujmy wyborów, póki mamy na
nie wpływ...

"Rozgałęzienie,nasze życie" coś w tym jest...

druga droga to szczęście..do niego wciąż dalej..

Nasze życie to choroba, a może walka o uzdrowienie.
Wszystkiego dobrego.

Druga - to szczęście obiecane, więc szukaj, ciągle
łap, omijaj przeszkody, wierz, że kiedyś będzie twoje.

fajnie pokazujesz meandry zycia ,wybory ktore przed
nami wciaz sie otwieraja

takie jest nasze życie i takie przemijanie niezależnie
od tego na której dróżce( w lesie) staniesz....