Lasy
Samotnikom
Żyję dłużej niż rok,
Chodzić niby umiem,
A potykam się co krok,
Wciąż gubię się w tłumie
Widzę ślad leżących zwłok
Nie zwarjuj w szumie!
Nie lubię być sam.
Gdy jesteście tam,
To głowę dam,
Że szczęście mam!
Moje pole widzenia
Dla tłumienia grupy
Jest łatwe- bez wątpienia...
Bo wszędzie leżą trupy.
autor
Miód_
Dodano: 2018-06-04 06:53:11
Ten wiersz przeczytano 1108 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Rzeczywiście rozbudza wyobraźnię - musiałam jednak
dobrze się wczytać. Pozdrawiam :)
Refleksyjny rozbudzający wyobraźnię przekaz.
Pozdrawiam.
Marek
Ciekawym, mroczny wiersz :)
Mroczna sceneria i przejmujący wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.
trupy polityczne?
Mocne... pozdrawiam