Lata mkną

Lata mkną
a moja dusza,
która kiedyś była
jak dziewicza plaża
przypomina dziś klif,
na którym sztormy
zostawiły ślady.

Jest też twój ślad,
głęboko w środku,
bo dałaś się poznać
od strony erozji,
i chociaż wtedy
wydawałaś się bryzą,
okazałaś się burzą.

Będę tu,
jak zawsze,
czekając na dzień,
w którym raptowna fala
odbierze pożegnalne ziarenko
mojego umęczonego piasku
a międzyczasem,
będę pisał wiersze
i marzył o miłości.

autor

Karol Pielgrzym

Dodano: 2006-10-31 19:14:50

Ten wiersz przeczytano 482 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie