A lata żal...
W powietrzu czuć jesień
w konarach drzew,
ochrą swój ślad zaznacza
wśród liści morza,
a mnie już szkoda
tych jasnych poranków
co lśniły jak zorza.
Prześniły się
bajeczne lata kolory,
jeszcze rozkoszna lilia
barwami się pyszni,
a mnie już żal
tych zaczarowanych nocy
utkanych z kwiatów wiśni.
Srebrną firanką pajęczyny
osnuta róża
desperacko wychyla
twarz do słońca,
ale jej pobladłe płatki
żałośnie wyczuwają
nieuchronny zapach końca.
Babiego lata nici
po polach się snują
a myśl samotna
gdzieś w niebo ulata,
wrzosy fioletem
ścielą się po łąkach,
to już powolne umieranie lata.
autor
ARABELLA
Dodano: 2015-08-01 05:52:48
Ten wiersz przeczytano 2628 razy
Oddanych głosów: 42
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (46)
dziękuję serdecznie wszystkim za odwiedziny,
pozdrawiam
smutna refleksja ale prawdziwa
mnie też jest żal ...cieszmy się tym pięknem dopóki
jeszcze trwa:-)
uroczy wiersz - pozdrawiam serdecznie:-)
Miło przeczytać ...
+ Pozdrawiam (:-)}
Ładnie, ARABELLO.
:)
Lato dziś przybyło.
Stanęło na brzegu
I tak zanuciło.
Miejcie lato z pogodą
I wycieczki z przygodą.
bardzo ładny wiersz, :)
lato pojawia się raduje i ogrzewa
po czym znika aby za rok sie pojawić
pozdrawiam
na szczęście lato jeszcze nie przeminęło, Twój wiersz
bardzo ładny, pozdrawiam
Stworzony przez Ciebie obraz jest naprawdę piękny o
zapach nie wspomnę to one mnie oczarowały?
Dobrze, że lato jeszcze jest w pełni a my możemy
delektować się tym, co nam przyroda ofiarowuje…
Pozdrawiam bardzo serdecznie i z uśmiechem:)
Bardzo ładnie o lecie. Wymieniłaś jego piękne
przywary. Pozdrawiam
Cudowny "motyl"....masz rację, żal lata, żal lat tych
nieskalanych brudem życia, lat w które wierzyliśmy, że
dobro to to dobro, a zło to zło...Przepiękny "motyl",
zmusza do refleksji.Dobrze, że w Tobie jest tyle dobra
i romantyzmu...Dziękuję za linka,...nie wiedziałem, że
powstańcy byli pod taką presją, być albo nie być! Tym
bardziej ich podziwiam, wielki hołd heroicznej walce o
polskość! Nadzieja w młodych, jak patrzyłem jak
upamiętniają powstanie to płakałem...Wierzę, że
wreszcie Polska, że My przejrzeliśmy wreszcie na oczy,
wreszcie...Dziękuję Ci.Pozdrawiam i uśmiech zostawiam
:-)
i mnie jest szkoda....- pozdrawiam:):)
i nie jest szkoda lata, ładna melancholia -
pozdrawiam:)
Ładnie... a lata rzeczywiście żal...