Lato

Znicz słońca językiem płomieni
Zlizuje złoto z płyt granitowych
Drążonych od spodu pustymi spojrzeniami
Tych z martwym uśmiechem

Ciężkie, zmęczone powietrze
Gasi migotliwe dusze świeczek
Płaczących ostatnimi płomykami
Wraz z Jezusem wiszącym na krzyżu

“Tato, tak nie można...
Wymyśliłeś zło aby pokazać
Jaki to jesteś dobry
Bóg nie powinien być sprytny...”

A jego pot kapie zalewając
Imię jego matki wypisane na płycie
Ach! Jakże śmieją się z nas te puste głowy
Leżące na dnie świata

autor

Barth_deSade

Dodano: 2008-06-10 00:55:38

Ten wiersz przeczytano 665 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie