lato
przeszło lato przez
pole
ziemia pachniała
słońcem
koniki wdzięcznie
grały
chowając się w trawy
gorące
zboża w złocie
skąpane
chyliły się
w pokłonie
wysoko na tle
błękitu
powitał je
skowronek
poranna rosa w swej
nieśmiałości
pokornie spływała
z liści
pochyłości
a lato z uśmiechem
tylko popatrzyło
ogarniając
czule
wszystko co
stworzyło
stanęło na chwilę
na spękanej
ziemi
i odeszło boso
ze skarbami
swemi
autor
anatea
Dodano: 2009-09-16 11:57:14
Ten wiersz przeczytano 983 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Letnio i sielankowo powodzenia życzę w konkursie
pozdrawiam :)
przeszło lato zostawiło wspomnienie i już pora na
zmianę klimatu-do następnego lata
śliczne to pożegnanie...odeszło lato bose, zostawiając
księgę wspomnień ubraną w moc przepięknych
chwil...ładnie u Ciebie...Pozdrawiam:)
I odeszło boso ze skarbami ..swymi.
Prawie widzę te łany i pola.
Piękny wiersz... bije z niego ciepło letniego słońca,
które żegnamy do następnego roku :)