Lato
Zapatrzyło się w pola ukwiecone,
w chabry, maki, kąkole i kłosy ,
nieobojętne mu obrazy ulubione
a każdy inny, jak ludzkie losy.
Drżącą dłonią zrywa kwiecie
podziwia zwiewne motyle,
lato jest jedynym w świecie
co wysoko każdą ceni chwilę.
Gdy wiązanka już doskonała
i zapachem nozdrza łaskocze,
Czuje chleb i maślanego rogala
bo posiada zmysły tak urocze.
Obdaruje bochnem chleba
metaforą nas urzeka
Chciałam ci podziękować
lecz gdzieś w pole… uciekłeś !
Komentarze (47)
Ładnie:)
W puencie 'uciekłoś'?, no nie wiem
Ładnie słowami wyrażona wdzięczność,
za hojność lata i za jego piękno!
Pozdrawiam!
Przeczytałam z przyjemnością :) pozdrawiam
karl, Promyku, Aniu , Oleńko , Weno , dziękuję pięknie
. Lato jeszcze powinno wrócić .. jeszcze kochani
dozynki czekają ... :)))
Bardzo ładnie
Też chciałabym podziękować, ale tak jak piszesz w pole
uciekło:-)
Pozdrawiam:-)
pięknie :))
miłego popołudnia
piękne to Twoje lato: kolorowe, pachnące i syte.
Pieknie, "piekne obrazy, jak ludzkie zycie", taki
wlasnie, jest ten wiersz.
Bardzo na TAK.:)
Pozdrawiam jesioneczko, milego weekendu.:)
ja nie będę gonił lata, niech zostanie tu na lata.
Pozdrawiam serdecznie
Angel Boy ,
Ziu-ka
One Moment ,
dziekuję , to nasze kochane lato wrześniem się obróci
i cieszeniem będzie ...
Przedłużyłaś w cudowny sposób lato.Dziękuję :-)
/a każdy inny, jak ludzkie losy./Piękny wiersz!
Uciekł w pole, ale może wróci xD Pozdrawiam i daję
plusik na świetny wiersz :)
milyena,
Dororotek ,
Julia Pol
Dziękuję :)
Pachnące i hojne to Twoje lato :)
Pozdrawiam :)