Lato
Zapatrzyło się w pola ukwiecone,
w chabry, maki, kąkole i kłosy ,
nieobojętne mu obrazy ulubione
a każdy inny, jak ludzkie losy.
Drżącą dłonią zrywa kwiecie
podziwia zwiewne motyle,
lato jest jedynym w świecie
co wysoko każdą ceni chwilę.
Gdy wiązanka już doskonała
i zapachem nozdrza łaskocze,
Czuje chleb i maślanego rogala
bo posiada zmysły tak urocze.
Obdaruje bochnem chleba
metaforą nas urzeka
Chciałam ci podziękować
lecz gdzieś w pole… uciekłeś !
Komentarze (47)
jak to dobrze, że w wierszach takich jak Twój, można
dodatkowo cieszyć się latem :-)
Piękne lato zbożem i chlebem pachnące:)