a lato było piękne…
spóźnione lato spaceruje
z wydmami gada
wiatru szuka
i tylko siebie oszukuje
czy jesień dogoni
czy mu się to uda
już pajęczyny wici śle
liście otula mgłą
i z kalendarza
karty rwie
zdziwione
kto je tu strząsnął skąd?
a lato było piękne
i choć jesieni zazdrościło
tęczy kolorów
marzeń, wspomnień
po sobie ciepło
zostawiło
autor
Bella Jagódka
Dodano: 2006-09-26 08:49:54
Ten wiersz przeczytano 859 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.