Ławeczka

/O słońcu, co w ramionach./ usunęłaś /Spaliło/...

a to mi się podobało, no nic, czytam sobie /O słońcu,
co spaliło/, bo skoro w ramionach słońce - sama
radość, jaka samotność?:)

Januszek:) trawka? nie paliłam jeszcze:))

wiesiołek:) miejsce jest jeszcze, przesunie się ludzi
troszkę i się pomieścimy:))

no nie jak trawka


to ja wysiadam

właśnie kupiłem książkę "Historia nudy" [Peter Toohej]

ona też coś o tym mówi

Kiedy piszesz o tym co dla Ciebie ważne, co Cię
dotyka, to zawsze jest wzruszająco.
Już nie będę się pchał pod ten O, rzech ty! Taki
tłok...:)

symboliczna ławeczka - w wierszu świetnie spełnia
swoją rolę, to i w życiu... powinna - pozdrawiam.

Może być trawka a co ....samotność precz!!!!

Ten tekst Koleżanki: "Wy poeci..." odnosi się również
do mnie:))

Ewunia Kosim:) jest duuużo miejsca dla ludzi
szczerych, prawdziwych i (powiem górnolotnie:)
czystego serca. Każdy się zmieści, a jak nie to na
trawę siądziemy:) Jest lato:))

jeszcze ja... tylko nie wiem czy się zmieszczę...
tyle osób się przysiada:) słodkości Cii_szo

Piosenka - piękna melodia, tekst też ciekawy.
Moja koleżanka zawsze mówi:" Wy poeci... jesteście
szaleni:)".

Jak fajnie - tyle chętnych osób na tę ławeczkę. Podoba
mi się to:)
Naprawdę mam pod orzechem ławeczkę i porzeczki -
czarne i czerwone.

Januszku:) częściowo poprawiłam- wyrównałam na
7/7/7/6. Tam gdzie akcent źle - tego nie poprawiam.
Nie dojrzałam na razie, może za chwilę.
Dzięki Ci - Rada dla nas wszystkich- Uśmiechajmy się
do siebie, bądźmy sobie życzliwi, przyjacielscy,
szanujmy się:)

"Zechce wysłuchać. Zmilczy.
Nie wystraszy śmiechem." - może zdarzy się, że ktoś...
uśmiechnie się...

Ładnie, nieco melancholijnie:)