Ławeczka
Opuszczona ławeczka w ogrodzie
mchem porosła i nie jest już taka
słowik na niej przysiadał o wschodzie
spotykała dziewczyna chłopaka
Zaś wieczorem splatały się ręce
pierwsza miłość i czułe spojrzenia
nie pragnęli od życia nic więcej
dziś ławeczka została ich nie ma
Czy powrócą tu jeszcze po latach
i usiądą jak dawniej w ogrodzie
znów na ławce lecz w srebrnych już
szatach
wiatr przywieje wspomnienia o wschodzie
autor
joanna 53
Dodano: 2020-03-09 12:10:19
Ten wiersz przeczytano 3038 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
Oby powrócili...pokazać wnukom :)
Pozdrawiam :)
Bardzo ładny,nostalgiczny wiersz.
Pozdrawiam.
miejsca zakochanych zostają w pamięci serca...
Ładny, rytmiczny wiersz
Pozdrawiam serdecznie :)
Wspomnienia z pierwszych randek na ławeczce bedą
zawsze powracać, może i oni jeszcze raz tu wrócą...
Pozdrawiam serdecznie, miłego poniedziałku...
Bardzo ładnie, na nostalgiczną nutkę:)
Msz czwarty wers wybija z rytmu, może napisać
"spotykała dziewczyna chłopaka." albo inaczej zamiast
"a dziewczyna spotykała chłopaka"?
Miłego dnia:)
ja dodam, że i treść piękna
Śliczny. Kocham się w takich wierszach. Napisałam
ponad sześćset wierszy i wszystkie rymowane.
Pozdrawiam serdecznie.
Mamy takie miejsca, gdzie zawsze myślami wracamy,
wspominając serce odmładzamy. Pozdrawiam serdecznie:)
Przeczytałam z przyjemnością, bo to są też i moje
klimaty... Pozdrawiam joannobarbaro :) B.G.
Kocham się w klasycznych, rymowanych wierszach. Choć
wiem że w "modzie" są inne, mimo wszystko tak lubię...
Wiers spokojny, ładnie wyprowadzony, obrazowo też
bardzo na tak...
Wyczuwa się lekkość "pióra" i niewymuszone
słownictwo...