Lawina

Myślicie, że będę z bezsilności płakał,
To się już mylicie, w dostojeństwa chwale.
Kiedyś kat wichrzyciel prawdę tę wykrakał,
A mógł czynić swoje powinności dalej.

Mógł wieszać sądzonych za przeróżne winy,
Nawet, jeśli władza nie znała wyroków.
I zaznał wcale od najbliższych drwiny,
Nikt też odwracał od padalca wzroku.

Myślicie, że będę krzyczał oszalały,
To już mylicie, wy nie znacie końca.
Jesteście w narodzie tym kamyczkiem małym,
Wystawionym czasem ku promieniom słońca.

Gdy przyjdzie lawina ten kamień zabierze,
Pochłonie jak wszystko przedtem, oraz potem.
I na nic się zdadzą słowa , że ja wierzę,
Równo nas zasypią, pod cmentarnym płotem…

autor

Grand

Napisany: 2017-08-03 Dodano: 2017-08-04 05:24:12

Ten wiersz przeczytano 518 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie