Ławka
chciałabym usiąść obok ciebie na ławce
ramię przy ramieniu
i dłoń zapleciona w dłoń
zapatrzeć się w ptaki szybujące
falowanie łąk
i wiedzieć że wiesz
co jest we mnie
bez słów
kiedy na wschodzie grzmi
czarne chmury
stada rozjuszonych wron
na zachodzie
fajans i teatr uśmiechniętych masek
na własnym podwórku
psy ujadające i made in china
my na tej ławce
w dłoni dłoń
bez słów
zapatrzeni
w ogrom piękna
które dał nam Bóg
nie patrząc na zachód
ani na wschód
Komentarze (20)
Interesujące.
Piękny wiersz.
Pozdrawiam ciepło :)
Podobno chcieć, to móc...
A wiersz bardzo mi się podoba,
dobrej soboty życzę:)
Też bym się do Was przysiadła :)
Bardzo ładnie oddane "chcenie"... moc pozdrowień
...jak koła zębate
połączone jednym światem:))
B.ładny wiersz w ciepłym klimacie, też mi się marzy z
bliską mojemu sercu osobą posiedzieć na parkowej ławce
lub na kocyku na słonecznej plaży ;)
Miłego dnia, Dano :)
Witaj.
Piękne pragnienia, ładny przekaz wiersza.
Pozdrawiam.:)
bardzo madry wiersz, obrazuje doskonale wspolczesna
wiosne
az strach pomyslec ile w nim prawdy
Życzę zatem spełnienia peelce, bo pragnienie nie
wydaje się być trudne do realizacji.
Pozdrawiam :)
to prawdziwie zakochane dwa serca ...
taka ławka zawsze przypomina nam
o pięknych minionych chwilach,które zabrał czas,
życzę miłego wieczoru:)
Wracanie do przeszłości nie wróci przyjaźni. Trzeba
iść przed siebie z nadzieją. Pozdrawiam cieplutko:)
Na ławce gdzie wyryte jest serce z napisem- kocham
Cię.
wiersz podoba mi się
Niektóre ławki skrywają tajemnice kochanków.
Pozdrawiam serdecznie :)