Le fraisil

Tes mots me poignardent...

Znowu syk i słowa złe
Płyną z twoich słodkich ust.
W popiół zamieniasz swoim spojrzeniem
W sercu głęboko ukryte wspomnienie.

Dawno minęło, lecz ja wciąż widzę
Małą dziewczynkę i jej zajączka Miszę.
W białej sukience jak jakaś królewna,
Moja siostrzyczka pięknie się uśmiecha.

Idziemy na spacer, razem we dwie
Mała rączka kurczowo trzyma się mnie.
Słońce, ptaszki, cały cyrk….
Nic już nie ma, pustka dym…!

Falbanki sukienki nikną we mgle,
Z Miszy zostały jedynie trociny.
I mimo tylu wysiłków i prób
Czas nie oszczędził naszej rodziny…

autor

le pommier

Dodano: 2005-04-10 14:23:19

Ten wiersz przeczytano 536 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie