Lęk

Stoisz w oknie,patrzysz smutno,
nie wiesz co sie stanie jutro.
Gdzieś w oddali wyje pies,
boisz się - to prawdą jest.
Ale nie masz siły,ani odwagi,
by takiemu człowiekowi się sprzeciwstawić.
Myślisz tylko co będzie jeśli podniesie na mnie ręke, zacznie bić- wtedy będe mieć z nim udręke.
Nagle słyszysz przyszedł, wchodzi po schodach prędko, dynamicznie. Twoje serce mije szybko i bardzo rytmicznie. Wszedł już do pokoju i patrzy na ciebie.
Ale cóż to- uśmiechnął się, dlaczego? czyżby coś sie stało?
nagle uderza w stół tak,że mleko się rozlało. W chwili ropaczy uciekasz na dwór, przed siebie , gdyż na prawde chciałabyś sie uwolnić od niego i żeczywiście być już w Niebie...

autor

Zwyczajna...

Dodano: 2006-07-29 22:36:16

Ten wiersz przeczytano 540 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie