Lęk
Nie śmierci się boimy, ale umierania – Wojciech Bąk
Ona nadchodzi. Ja o świcie
Czując ból myślę, że niełatwo
Będzie mi odejść, lecieć w światło,
Gdzie czeka na mnie nowe życie.
Przyjdzie dzień taki, że już więcej
Płuca nie wciągną bryzy świeżej,
Ciało w drzew cieniu nie poleży,
A psa już nie pogłaszczą ręce.
Lecz przecież taki los człowieka,
Że trudno patrzeć ze spokojem
W wieczność, co z bólu się wyłania.
I chociaż wiem, że radość czeka,
To przejścia w radość tę się boję –
Nie śmierci, ale umierania.
autor
jastrz
Dodano: 2020-02-26 00:07:12
Ten wiersz przeczytano 1414 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
Temat trudny, ale w dzisiejszym czasie mega wymowny i
otaczający nas w sposób szczególny.
W wierszu poruszony ważny temat...
Moment śmierci jest tajemnicą.. Wiąże się też w
powszechnym mniemaniu z cierpieniem.
Lęk jest naturalną reakcją. W opinii osób
towarzyszących umierającym najważniejsza jest obecność
innej osoby obok.
Dobrze oddane w wierszu przeżycia osoby lękającej się
odejścia. Takie jakby pożegnanie.
Mistrzu Jastrzu.
Różnorodność Twojej twórczości nie przesłanie mnie
zadziwiać.
Chylę czoła.
Pozdrawiam.
Śmierć jest zawsze wybawieniem,
od boleści i cierpienia,
ja się jednak życiem cieszę,
niebo na mnie niech poczeka...
Bardzo fajny wiersz, tylko chwalić.
Serdecznie pozdrawiam życząc miłego wieczoru :)
A ja czasami się zastanawiam czy przypadkiem już nie
umarłam. A może kiedyś przeszłam na drugą stronę i nie
zauważyłam, bo mam jeszcze coś do wykonania i to jest
taki mój czyściec w którym muszę to wykonać i już,
więc w mojej świadomości historia kontynuowana jest
nadal ;)
Śmierć to tajemniczy moment. Musi budzić wyobraźnię i
respekt.
Fajny, życiowy wiersz.
Mądre słowa i jak zwykle piękny wiersz... wystarczy
zaufać Michale;)
Nietuzinkowy ten Twój wiersz. Zatrzymuje na dłużej.
Pozdrawiam życząc zdrowia.
nie ma nikogo kto by chociaż jedną myślą ten temat nie
zgłębiał ...
Czasami Michale jesteś daleki nawet zimny, czasem
wesoły i filuterny a dzisiaj pokazałeś takie ludzkie
oblicze. Wiersz na duży plus ale czy warto aż tak
warto pochylać się nad tym co nieuniknione. Może się z
obawami lepiej zaprzyjaźnić:))))
Poruszyłeś mnie Michale. Tak bardzo podobne do moich
są Twoje myśli. Piękny, refleksyjny wiersz.
Pozdrawiam :)
Michale mądrze, ale smutno... pocieszę Cię...w tym
leku nie jesteś odosobniony...
Pozdrawiam i uśmiech dla Ciebie zostawiam :-)
"Nic się nie da zmienić: statystycznie wypada jedna
śmierć na jednego człowieka". - Krzysztof Mędrak.
Pozdrawiam Michale, mamy podobne tematyczne dylematy.
mądra refleksja nad umieraniem.
Często takie refleksje się pojawiają. Mądre słowa i
piękny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Piękny i mądry wiersz. Musi wzbudzać refleksje
Pozdrawiam serdecznie :)