LEK NA ZŁO

Życie wciąż boli nic się nie zmienia…
Czarne godziny przez palce lecą…
Szukam czegoś zmuszającego do milczenia…
Gdy ludzką postać uczucia gniecą…

Szukam lekarstwa na najgorszą z chorób…
Śmiertelna jest ona i sprawiedliwa…
Zabiera wszystkich i nawet najtwardsza ze skorup…
Nie ulży przy tym pomoc gorliwa…

Zapada na nią każdy, kto się urodzi…
I ci najwięksi na nią umarli…
Z różnych przyczyn w świadomość godzi…
Poeci wszystkich epok przez nią kartki darli…

Jej piękno bólem jest malowane…
Oczyszcza sprząta i wypala wnętrzności…
To piekło, co miłością jest zwane…
Obraz świata wypacza, zostawiając jedynie kości…

autor

K.K

Dodano: 2006-10-17 18:00:49

Ten wiersz przeczytano 538 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie