lęk-to mam
(po lek-omamie)
wstęgę tęczy ktoś pociął na ścierki, każdy
dzień
wytarł inną barwą; przeleciało kilka
mgnień
szczęścia z wiatrem. został szum, strach
nim oddycha
bez śladu pokory; tylko podłość i pycha.
głazem z serca w szybę; zdążyć na czas
zadumy,
niespalone mosty wciąż szansą na
returny.
póki jeszcze żyją uczucia, bez ukłonu
pożegnać obawy - dziękować będzie komu.
autor
czuły szept
Dodano: 2010-08-14 05:04:30
Ten wiersz przeczytano 1515 razy
Oddanych głosów: 49
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (34)
Temat bardzo uniwersalny, pasuje do wielu sytuacji. Do
tytułu, można dopowiedzieć - nie lękajcie się - tak
wszystkim nam znane. Forma dopracowana. Wartościowy.
jeżeli most istnieje,uczucia nie wygasły, można
jeszcze zawrócić...gorzej gdy już nie ma drogi powrotu
Wstęgę na ścierki ? To prawdziwe ścierwo! Zaś
niespalone mosty prawdziwą szansą, zatem nie tracić
szans!
Dwa ostatnie wersy - może wyciąć? Fajne obrazy,
jeszcze lepszy klimat.
wiersz dobry, refleksyjny...póki uczucie bodaj się
tli, warto zostawić otwarte drzwi...pozdrawiam
bez miłości z podłością.....pozdrawiam i pychą nikt
nie dojdzie daleko ...piękny wiersz
"każdy dzień wytarł inną barwą" i tak powinno być:)
Lubię Twoje wiersze.
"niespalone mosty wciąż szansą na returny."
i tego się trzymajmy w każdej sytuacji. Dobry wiersz.
Pozdrawiam:)
Pozwól, że szepnę czule…piękny…:)))
głazem z serca w szybę - o tak! niech się rozsypie na
kawałeczki. masz tylko lęk? nieprawda! wiesz
przecież... oboje mamy coś jeszcze:) UNS
Interesujący utwór...
( aż przeliczyłam liczbę zgłosek :)
Podane wskazówki wezmę sobie do serca.
Pozdrawiam ! :)
widzisz to co innym umyka.
Ten urywek przemawia dobitnie "wstęgę tęczy ktoś
pociął na ścierki"..."niespalone mosty wciąż szansą na
returny"...wiersz wywoluje zadumę nad sobą, innymi.
(Pomoc zawsze potrzebna, nie zawsze widzę błędy :))
Nasze lęki to także udręki. A jaką pewność człowiek ma
na świecie gdzie wszystko: "jak Pan Bóg da"?
Tak czasami bywa że tęcza zmienia się w zwykłą
ścierkę :( Ale jak uczucia jeszcze żyją warto mieć
nadzieję :)