Lęki
Stanowcze słowa
sypią się smętnie.
Samotność staje
stłumiona skrzętnie.
Spadam swobodnie,
smutkiem strącona.
Srogiego serca
strzałą skrzywdzona.
Skruszone sprawy
słów sakramentu.
Spłoszone skargi
systemem... Lęków.
https://m.youtube.com/watch?v=7i1ggMU2JSQ
Komentarze (29)
Witaj!
Bardzo udany tautogram! podoba się.
"lęków" zamieniłbym na "spija" - to tylko moja
propozycja, ale autor zdecyduje sam.
No i tutuł, też wypadałoby zmienić-:)
Pozdrowienia ślę!
Smutna refleksja, a wiersz bardzo udany.
Pozdrawiam serdecznie :)
Ciekawie.
Tytuł zmieniłabym na /sękwtym/
a /lęków/ na /sęków/, ale to ja.
Pozdrawiam
Bardzo ładny wiersz.
Kto od czasu do czasu nie miewa obaw ręka w górę. Nie
widzę i nie zobaczę, bo każdy człowiek zna to przykre
uczucie, szczególnie ci skazani na samotność.
Najgorsza jest samotność we dwoje.
Miłej soboty.
https://www.youtube.com/watch?v=Ql420uougc4
Sakrament małżeństwa zdewaluował się w dzisiejszych
czasach. Udany wiersz.
Rymy nie czynią jeszcze poezji:)
Ale ćwicz:)) chociaż to chyba trzeba czuć:)
Pozdrowionka:))
Super wiersz,pozdrawiam serdecznie
Podoba mi się bardzo wiersz ,Pozdrawiam pięknie
rodaczkę z Gołdapi ,i moje to miasto rodzinne.:)
Z podziwem pozdrawiam :*)
☀
:)pozdrawiam oby lęków i samotności było jak
najmniej:)
Świetny tautogram. Pozdrawiam ☺️
Tautogram spięty obcą klamrą, jak kapelusz i buty w
innym kolorze niż suknia. Z podobaniem. I zaproszeniem
na moją grządkę.
Przeczytałam kilkakrotnie, jednak lęku nie odnalazłam.
Smutek i jego system - tak.
Super wiersz. Brawo!
Dobrego dnia Joauro:)
bardzo dobrze napisany z taką lekkoscią się czyta :-)
pozdrawiam