O Lence i Kubusiu

Dla Kubusia i Lenki :)

Dzisiaj opowiem o naszej Lenie,
Która zawsze dba o swoje mienie.

Brata swojego zawsze pilnuje,
I przewinień jego srodze dopatruje.

Gdy Kuba ma karę od dni paru,
Ona już używa swojego radaru.

Aby się nigdy nie wywinął z kary,
Ma już swoje wrodzone, przydatne dary.

Trzyma porządek ta mała Leneczka,
Co wygląd ma iście cudownego aniołeczka.

Raz Kuba wdepnął butem w kałuże,
I choć przewinienie to przecież nieduże.

Słyszy jak w kościelnym chórze,
Chodzisz jakby z głową w chmurze!

Buty mokre będziesz miał,
Leny głos surowo brzmiał.

Kuby z upomnień rozbolała głowa,
A dnia nawet jeszcze nie minęła połowa.

Nie siadaj!
Nie dawaj!
Nie gadaj!
Się kłania!

Dobre rady dla wszystkich ma,
Zakazy i nakazy bardzo dobrze zna.

Wiersz ten się skłania ku jednej zasadzie,
I pamiętaj o tym kochany adresacie.

Kto upomina uporczywie innych,
Ten wciąż szuka dookoła winnych :)

autor

Tynka92

Napisany: 2019-10-14 Dodano: 2019-10-14 10:07:30

Ten wiersz przeczytano 1449 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie