Lenistwo

Siedem grzechów głównych

Jak dobrze w łóżku zaczynać dzień
Gdy słońce na niebie wysoko
Pod drzewem w ogrodzie chroni cień
Można przyglądać się obłokom

Czas lekko popchnął dwie wskazówki
Zegar się zbudził razem z tobą
Cicho zaglądasz do lodówki
Musi się zająć twą wątrobą

A gdy śniadanie zakończyłeś
Pora by zrobić coś dla świata
Lecz ty jedzeniem się zmęczyłeś
I resztę dnia zgrywasz wariata

Odsapnąć chcesz kolejną chwilę
Choć rąk swych nie splamiłeś pracą
W głowie wciąż plączą się promile
Niech inni w trudzie się bogacą

Przeciągać umiesz do wieczora
Ten stan powszechnej bezczynności
Dla innych to byłaby zmora
Tobie nie straszne są nudności

Lecz świat nie cierpi takich ludzi
Którym lenistwo cel przyświeca
Z marazmu może cię wybudzić
Wyłącznie kochana kobieta

Nikt nie wie ile w niej uroku
Czym na faceta wpłynąć może
Wiadomo jednak że po zmroku
Miejscem dyskusji jest ich łoże

autor

owiga

Napisany: 2020-09-28 Dodano: 2020-09-28 20:51:41

Ten wiersz przeczytano 506 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Obyczaje

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie