w lesie
idąc śladami wspomnienia
znajduję chwilę ukojenia
w małym pobliskim lesie
zwierzam się matce
rosie
patrzę w niebo błękitne
i drzewa przyjaźnie mruczące
kwiatom chyba dobrze
na łące
autor
Izabelina
Dodano: 2018-02-05 15:06:55
Ten wiersz przeczytano 1119 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Fajnie o przyrodzie:)pozdrawiam cieplutko:)
ładnie optymistycznie o przyrodzie:-)
pozdrawiam
Bardzo ciekawa wycieczka się szykuje, pozdrawiam :)
Klimat leśnej ostoi smutek łagodnie koi...
Ten wiersz ma RYMY! Może drugá zwrotkę też napisać 5
wersową? Pozdr
Na pewno jest im dobrze - sugestywna fajna puenta...
pozdrawiam :)
zwierzeń wiele płynie co dzień
z łąki do nieba
bo tam i kwiecie co dopiero wstało
mordą przerażone
co nad nią wisiało przeżuwając cicho
i ogonem machało w coraz inną stronę
potem legło łaciate pod krzakiem słuchając zwierzeń
co zasiał makiem
Mak, a przy nim i żuczki i mrówki miało gadania tyle
że bolały główki
Wiersz podoba mi się.
Oj dobrze, dobrze kwiatom na łące.
Pojawiły się u nas zimą, takie białe, błyszczące.
Fajny wierszyk. Pozdrawiam. Miłego tygodnia ;)))