Leśny koncert

W starym lesie, echo plotkę niesie, polana jest osobliwa, co dziwy jakieś skrywa.
Tam drzewa ogromne konary swoje splątały a słońce maluje niby witraże pomiędzy listkami.
Światłem i cieniem wrażenie czyni, niby gotyckiej świątyni.
Dwa drzewa zmęczone, co sił stać już nie miały, legły tam gdzie stały.
Mchy szybko je porosły,
a kwiaty zdobiły już od wiosny.
Obok łopianów, paproci i mięty, źródełko, a woda w nim zdrowa i cudna.
Każdy napić się może ze świętego źródła.
Strumykiem niewielkim, po kamykach zielonych biegnie ku dolinie, podskakuje, kaskadami spada, iskierkami błyska, spokojnie znów płynie, niknie w gęstwinie, by hen daleko wypłynąć dużą rzeką.
Zapachy leśnych drzew i kwiatów wiatr roznosi po lesie od wiosny aż po jesień.
Gdy ranek wstaje różowy budzą się zięby i kosy, wszystkich zachwycają śpiewem swym, na tysiąc czystych serc i wielogłosy.
Później słowiki arie solowe dają.
Świerszcze i pasikoniki na skrzypkach grają.
Wieczorem gdy niebo czerwienią maluje zorze, żaby zapraszają na koncert w leśnym jeziorze.
A gdy noc oczy zamyka, budzą się maleńkie świetliki i noc całą pląsają w takt ulotnej muzyki. Wraz z nimi las cały bawi się do rana.
Tak to społeczność leśna, tańcem i śpiewem chwali swego Pana.

autor

loka

Napisany: 2020-06-21 Dodano: 2020-06-21 18:01:07

Ten wiersz przeczytano 6704 razy

Oddanych głosów: 46

Rodzaj Bajka Klimat Rozmarzony Tematyka Przyroda Okazje Zakończenie roku szkolnego

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie