letni dzwon
Ej to wszystko ma swój czar.
Usiądź ze mną tu nad rzeką
Uciekniemy razem wsłuchując się w echo
I zabierzemy ze sobą powiew ranka
letniego
Ech będziemy razem gonić skrzata
leśnego
I popłyniemy na liściu zerwanym z drzewa z
samego serca lasu.
Tak zielonym jeszcze i pachnącym latem
Z kropelką rosy, w której wykąpiemy się
razem
I rozpalę ogień dla Ciebie.
Ech będzie tak pięknie. Mówię Ci
pięknie.
I wyśpiewam Tobie taką piosenkę:
Chciałbym Cię z sobą zabrać daleko
Chociaż dokładnie nie wiem gdzie.
Ten świat znajduje się za piękną rzeką
I tylko w wyobraźni mojej jest.
Ech będzie tak pięknie… Mówię Ci
pięknie.
Weźmiemy się z wiatrem pod rękę
I odfruniemy jak ptaki w dal gdzieś
Przez słomkę spijając miłości treść
I z pełną lata misą
dzwonu letniego dotkniemy ciszą
Tęczy konturem spłyniemy w dół...
Słuchając szeptu szumiących pól
Patrząc na lśniące słońcem gór zbocza.
znajdziemy wiatr w Twoich włosach.
I będzie tak pięknie…. Mówię Ci pięknie.
Komentarze (5)
Piękna opowieść
Radośnie i letnio.Pozdrawiam:)
Aż chce sie zaśpiewać przy akompanencie gitary:)
Lato wyczuwam pozdrawiam
Czuję radosny powiew lata w Twoim wierszu.
Miłego wieczoru.