letni sen zimowej topoli

przyśniło się raz przydrożnej topoli
jak kos wśród gałęzi jej rzewnie biadolił,
że gardło go boli, że głosem nie włada,
że chłodno i wieje, że ciągle deszcz pada..

zebrało więc drzewo uśpione swe siły,
by pąki pod korą więzione - strzeliły
i w szarym pejzażu zagrały soczyście,
a ptaka przed chłodem schroniły w swe liście..

lecz zima, co trzyma topolę w objęciach,
o śnie jej letnim nie mając pojęcia,
zmraża tę zieleń, co kosem się łudzi,
szepcząc jej czule: 'nie czas, by się budzić..'

autor

ash

Napisany: 2007-02-01 Dodano: 2007-02-02 00:00:17

Ten wiersz przeczytano 980 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie